Besnijdenis vindt in Indonesië op grote schaal plaats

Vrouwenorganisaties schatten dat jaarlijks 2 miljoen meisjes in Indonesië worden besneden. Bij onderzoek met vrouwenbond Rumah Kitab kreeg onderzoekster Lies Marcoes de indruk dat álle families het doen. Volgens de stichting Kesehatan Perempuan (Vrouwen en Gezondheid) bestaan er regionale verschillen; op Oost-Java bijvoorbeeld is het minder dan op West-Java en Atjeh. In 2003 stelde de Population Council in 6 provincies vast dat 92% van de ondervraagde families voor besnijdenis (FGM) is. In 22% van de gevallen werd de clitoris of een deel ervan afgesneden; in 49% vond de FGM op een andere schadelijke wijze plaats. Volgens stichting Kesehatan Perempuan (Vrouwen en Gezondheid) bestaan er regionale verschillen; op Oost-Java bijvoorbeeld is het minder dan op West-Java en Atjeh.  In Bandung vinden massale besnijdenissen van jonge meisjes plaats en in steden is de nieuwe, vrome middenklasse vatbaar voor het idee van besnijdenis als uiting van piëteit. 'Mijn schoonzus is niet besneden', zegt Marcoes. 'Maar bij haar dochter heeft ze het wel gedaan. Ze wil een goede moslim zijn.' Hoewel FGM of ‘khitan’ in 2006 werd verboden, groeit het aantal gevallen van FGM. Daarvoor zijn verschillende oorzaken: 1. Een fatwa in 2008 van de Raad van Ulama die stelt dat besnijdenis is toegestaan 2. Verklaring in 2010 van de ‘gematigde’ Nahdlatul Ulama (NU) met 40 miljoen leden dat besnijdenis een goede religieuze traditie is 3. Richtlijn van het ministerie van Gezondheid in 2010: ziekenhuizen en gezondheidswerkers mogen besnijden, maar alleen op een 'veilige' manier. Mogelijk spelen daarbij ook financiële belangen: een arts kan voor een pakket (besnijden, oorpiercing, vaccinatie) 35 euro rekenen. Zie ook: Besnijdenis: Unicef houdt cijfers lager uit angst voor ‘islamofobie’